Zaćma wrodzona, znana również jako katarakta wrodzona, jest poważnym schorzeniem okulistycznym, które może prowadzić do znacznego pogorszenia widzenia już od momentu narodzin. Ta dolegliwość, mimo że jest stosunkowo rzadka, wymaga szybkiej diagnozy i leczenia, aby zapewnić prawidłowy rozwój wzroku dziecka. W niniejszym artykule omówimy, czym dokładnie jest zaćma wrodzona, jakie są jej przyczyny oraz metody leczenia.
Co to jest zaćma wrodzona?
Zaćma wrodzona to stan, w którym soczewka oka, odpowiedzialna za skupianie światła na siatkówce, staje się mętna od momentu narodzin lub wkrótce po urodzeniu. W rezultacie światło nie może prawidłowo przechodzić przez soczewkę, co prowadzi do zaburzeń widzenia. Zaćma wrodzona może dotyczyć jednego oka (zaćma jednostronna) lub obu oczu (zaćma obustronna), a jej nasilenie może być różne – od niewielkiej zmiany nie wpływającej na widzenie, po całkowite zamglenie soczewki.
Przyczyny zaćmy wrodzonej są różnorodne i obejmują zarówno czynniki genetyczne, jak i środowiskowe. Mogą one obejmować mutacje genetyczne dziedziczone od rodziców, infekcje wirusowe matki w czasie ciąży (np. różyczka), czy ekspozycję na szkodliwe substancje. W niektórych przypadkach zaćma wrodzona może być częścią zespołów genetycznych, takich jak zespół Downa czy zespół Marfana.
Objawy i diagnoza zaćmy wrodzonej
Objawy zaćmy wrodzonej mogą być trudne do zauważenia, zwłaszcza w pierwszych tygodniach życia. Jednym z najbardziej charakterystycznych objawów jest brak reakcji dziecka na bodźce wzrokowe, takie jak światło czy poruszające się obiekty. Rodzice mogą również zauważyć, że oczy dziecka nie poruszają się zgodnie lub jedno oko wydaje się bardziej zamglone niż drugie. Ważne jest, aby dzieci, u których istnieje podejrzenie zaćmy wrodzonej, były jak najszybciej badane przez specjalistę okulistę.
Diagnoza zaćmy wrodzonej zazwyczaj obejmuje szczegółowe badanie okulistyczne, które może obejmować ocenę odruchu czerwonego, badanie lampą szczelinową oraz ultrasonografię oka. W niektórych przypadkach, aby dokładnie określić przyczynę zaćmy, mogą być konieczne dodatkowe badania genetyczne czy serologiczne.
Leczenie i rokowania
Leczenie zaćmy wrodzonej jest złożonym procesem, który zależy od stopnia nasilenia zaćmy i wieku dziecka. W wielu przypadkach, zwłaszcza gdy zaćma jest znacząca i upośledza widzenie, konieczna jest interwencja chirurgiczna. Operacja polega na usunięciu zmętniałej soczewki i zastąpieniu jej sztuczną soczewką wewnątrzgałkową. Wczesna interwencja chirurgiczna jest kluczowa, aby zapobiec ambliopii, czyli niedowidzeniu, które może rozwinąć się w wyniku nieleczonej zaćmy.
Po operacji, dzieci wymagają regularnych kontroli okulistycznych oraz rehabilitacji wzrokowej, aby wspomóc rozwój ich wzroku. W niektórych przypadkach mogą być potrzebne dodatkowe korekcje wzroku, takie jak okulary lub soczewki kontaktowe, a także terapia wzrokowa.
redakcja serwisu
No Comment